Dag 6 : Pirates of the Caribbean op een nat meer

Lekker rustig opstaan en ons gereed maken voor een dagtocht op en rond het meer van Hakone. Maar eerst de douche die we na lang wachten eindelijk konden nemen. Een of andere toerist had vergeten het bordje Bezet terug te draaien naar Vrij zodat we te lang voor niets zaten te wachten. De douche is op het zelfde kelderniveau als de warmwaterbron en is ingericht als een houten kuip met rotsen er omheen en uiteraard een aantal douchekranen. Gezamelijk douchen is dus mogeijk en eigenlijk heel efficient als het om tijd gaat. We zouden zelfs met ons vieren tegelijk kunnen douchen maar Frank en Thom waren nog niet zo vlot.
we hebben dus een nacht op een matras op een rieten mat geslapen. Redelijk zacht toch wel maar als je op je zij ligt heeft het toch het effect van een halfleeg luchtbed op de camping.
Bij het treinstation haalde ik wat sandwiches en ijskoffie (voor Frank) die we opaten in de gedeelde keuken van de hostal. Daar was koffie, thee en heet water beschikbaar dus we aten op ons gemak de spulletjes op,
Twee maanden geleden vertoonde de vulkaan iets verderop wat activiteiten en dat doet-ie nog steeds. Om die reden is de kabelbaan over de vulkaan gesloten. Dat is jammer want het schijnt spectaculair te zijn.Het feit dat er vanmorgen vroeg helicopters hier rondcirkelden laat zien dat ze de boel volgens mij continu in de gaten houden.
Iedereen maakt hier het rondje Hakone-Gora (onze verblijfplaats) - tandradbaan-kabelbaan-boottocht-bus- trein terug naar Gora. We hebben wel de tandradbaan gedaan maar dat was achteraf niet zinvol. Boven was weinig te zien (heel heiig en een bijna-regen-lucht) dus we gingen met de eerstvolgende weer naar beneden. Meest spannende was de wegafzetting met de vele Japanse borden en uitleg.
Bij het station namen we de vervangende bus naar Toggaidel, aan het meer. Echter datmoest in twee etappes want het is een vervanging van de kabelbaan. Ergens dus over moeten stappen op een andere bus. Aangezien er meerdere toeristen zijn, is dat niet lastig te te verdwalen. Met de 2e bus dis naar de pier waar de boottocht gat beginnen. Tevens eindpunt van de kabelbaan die het niet doet. Er was een winkeltje waar we wat knabbels kochten (ter vervanging van de lunch dachten we) maar een etage lager zagen we een groot restaurant met zicht op het meer, de aanlegsteiger en de nep-oude boten in de stijl van Pirates of the Caribean. Een lekkere warme lunch ( bestellen en dan wachten met een zoemer die afgaat als de kok het eten heeft gemaakt. Je krijgt die zoemer ook mee als je een biertje bestelt merkte ik. Alsof de kok het nog moet brouwen!). Aan het einde van de boottocht passeren de we rode poort (shrine) die in het water staat en volgens mij de meest gefotografeerde poort is die Japan kent. Hij staat in ieder geval op de kaft van de LONELY PLANET. We stapten over op de bus naar Hakone Yumoto toen het begon te regenen. Vrij ford maar ook weer redelijk kort. We hebben mazzel want we hebben slechts wat regen gehad op de dag van aankomst in Tokyo. Daarna niet meer. De bus naar Yumoto zat bomvol, met name ook met Franse toeristen (opvallend veel in deze region) die panisch aan het overleggen waren waar ze er uit moesten. Afijn, op driekwart van onze busreis hadden Thom en ik een zitplaats.
In Yumoto lipen we wat rond door de winkelstraat en dronken we wat. Heel veel winkels met sneogoed, waarschijnlijk een lokale specialiteit. Wat ons opviel trouwens was dat we tot nu toe weinig bakkerijen, slkagers en groentewinkels zien. Zelfs de supermarkten hebben geen vlees- of groenteafdeling. De winkelstraat loopt langs het station waar we, vlak voor we de trein naar Gora namen, in het station zelf een selfservice met vele soorten broodjes ontdekten. We namen wat hartige broodjes mee voor vanavond en zoete broodjes voor ons ontbijt. Als snack voor in de trein een bakje aardappelkroketjes.Althans, daar leek het op. Ons treintje bracht ons slinger de slang traag tuffend naar Gora. Daar bleken om 18.30 uur alle winkeltjes al weer dicht te ijn!. Dus geen blikjes bier voor vanavond. Thom en Frank besloten acuut het treintje weer te nemen en een halte terug, waar een supermarkt is, wat in te slaan. Zo gezegd, zo gedaan. Ze waren in no-time weer terug (uitstappen, 3 minuten shoppen- treintje terug). Intussen hadden Sylvia en ik het menu van een klein eettentje vlakbij bestudeerd, onze keuze daarop laten vallen en in onze eigen herberg een beir besteld. Toen de jongens terugkwamen nog even rustig zitten in de 'lounge' en daarna naar ons restaurantje "Kitchen and Bar' Prima gegeten daar aan een laag Japans tafeltje. Dat zit eigenlijk zo oncomfortabel dat je never nooit een driegangendiner zou willen een op die manier. Thom stelde op een geven moment dan ook voor om te gaan betalen zodat we onsd kont 'ontvouwen' ofwel, de-origami-en.
In onze hostal in de keuken geklaverjast. Frank en ik wonnen glorieus!. Tot aan het slapen gaan buiten zitten werken aan het verslag. De avond is wederom zwoeler dan zwoel