Dag 8 Land van de reizende zon, Bon, bon en vele w

Het ontbijt is ditmaal inbegrepen in de prijs maar dan moet je wel voor 9.30 uur beneden zijn. Na 10 uur moet je weer de kamer uit zijn ivm de schoonmaak. Dat wordt dus een hele klus want telkens willen we best wel even uitslapen. We maken zoveel mee en er is zoveel op te schrijven dat het iedere avond weer later wordt dan we denken.
In de lobby wordt een tijdelijke ontbijtzaal ingericht waarbij warm en koud eten wordt aangeboden: dus koude broccoli, rijst (3 soorten) en salade, naast broodjes en jam. De koffie en de minihamburgers en de champignons zijn weer warm. We passen ons aan dus nemen Japans eten als ontbijt (Frank en ik) terwijl Sylvia en Thom het op het westerse eten storten. Overigens, ik neem er wel een bakkie koffie bij natuurlijk.
Na het ontbijt naar het kasteel gelopen. De zon reist nog steeds met ons mee want het is al vroeg enorm warm; 35 plus schatten we . Bij het kasteel staat een kraampje waarin iemand aanwezig is en zich aanbiedt als gids. Sylvia had gelezen ergens dat het heel gebruikelijk is dat mensen zich op die manier gratis als gids aanbieden in ruil voor gesprekken in het Engels. De meneer stelde zich keurig voor, vroeg waar we vandaan kwamen maar the Netherlands zei hem niet veel. Gelukkig had hij een print van Europa waarin Nederland stond met de plaatsen Groningen en Amsterdam en daartussen in hoofdletters NETH. Volkomen abracadabra voor die man. In zijn rondleiding door het kasteel van Matsumoto verwees hij dus telkens naar situaties in your country alsof het bij ons vol staat met kastelen en spleten waardoor geschoten werd en/of met hete olie op de vijand werd gegoten. Afijn, de man deed zijn uiterste best, was redelijk te begrijpen en gaf ons een aardig beeld van het kasteel. We gingen van etage naar etage via soms enorm steile trappen (ruim 60 %) en dat leverde opstoppingen op. Het leek daarbinnen dus op een soort attractie bij de Efteling waarbij je in een slinger-de-slang beweging naar je attractie loopt. Aan het einde van de rondleiding kregen we keurig een hand en weg was hij. Hij verwees nog wel even snel naar de 'bending machines' waar we een flesje water konden trekken. Nooit gedacht dat ook die machines kunnen buigen, zoals die Japanners ;-)
Bij het terrasje mooi even de gelegenheid om op de foto te gaan met de samoerai. Zijn maatje, de ninja, nam ruim de tijd om met de onze camera een foto te maken.
Het werd tijd voor een lunch maar eerst nog even een rondje voor wat kasteelfoto's. De kans is groot dat we de foto maken die een van de foto-albums gaat sieren. Het is en blijft een plaatje!.
We liepen langs de Engelse pub (gisteravond al gespot) maar in verband met het Bob Bon Feest was er nu geen eten tussen de middag. Dan maar iets anders opgezocht. Dat was geen probleem want we vonden 'Gusto"met voor elk wat wils: Japans voor mij en Westers voor de jongens, een maaltijdsalade voor Sylvia
We rustten wat uit. Lopen daarna naar het station met aanhangend winkelcentrum. We splitsen en spreken af elkaar een uur later te zien bij Vie de France (!). Het winkelcentrum valt tegen. Veel winkeltjes maar niet veel interessants. In de boekwinkel proberen we een kaart van Japan te bemachtigen maar dat is zonder hulp niet te doen. We worden gek van die tekens en bovendien liggen alle boeken met de rug rechts. (ze lezen namelijk van achter naar voren). Hoe herken je dan een wegenkaart, een atlas???
We waren al snel klaar en dronken met z'n vieren een drankje bij Vie de France. Inmiddels wordt het al raend druk in de stad. Het is het jaarlijkse Bon Bon Festival en net als in Tokyo vorige week bij het vuurwerkfestivak, staan er buiten het station talloze lui wappertjes en opfrisdoekjes uit te delen.
(tekst van een website:)
What's 'bon-bon' and why's the whole city dancing in the street ... ?? You need to see it to believe it! Feel the heat in the street, as Matsumoto's unique Bon-Bon Festival captures the town for one exciting evening every summer. It's part parade, part dance, part party and part carnival as each group sports its own costume, and parades through the downtown streets while dancing to the catchy Matsumoto Bon-Bon tune. This event will surely put a smile on your face and bond you with Matsumoto and its lively residents. Come on down around 6pm, and its best to come on foot as the downtown area streets are closed to cars for this annual summer event.

Gewapend met zo'n wappertje lopen we richting het hotel en passeren een mega-boekenwinkel. Daar aan iemand gevraagd om een wegenkaart maar de zeer bereidwillige dame kon ons helaas niet verder helpen dan met een Japanse kaart. Da's lastig voor ons want met een Engelse vertaling kunnen we net ietsje meer.. Geen succes dus hier. We hebben ons wel verbaasd over de vele strips en poppetjes (anime) op de 'speelgoedafdeling. In mijn ogen soms een dingetje van een Happy Meal maar voor de liefhebbers hier blijkbaar de centen meer dan waard.
In het hotel even uitgeblazen maar tegelijkertijd hoorden we buiten al muziek en zagen we vanaf de 6e etage op straat al groepen mensen dansen. Kortom, we kappen onze pauze af en gaan de straat op. Wat we zien is ongelooflijk. Hele groepen in dezelfde kleding lopen in colonne door de afgezette straten met telkens hetzelfde muziekje (uit de luidsprekers)en hetzelfde dansje. Laten we voor het gemak noemen dat het de vogeltjesdansbewegingen zijn (maar dan anders). Het gaat de hele stad door en alle groepen manifesteren zich op hun eigen wijze. Sommigen zijn gesponsord en delen wappertjes uit. We volgen de groepen en verzamelen op die manier een groot aantal wappertjes. Het is een grote colonne die af en toe via de speakers een pauzesignaal krijgt. Tijd voor de groepn om even op straat en stoep te rusten met behulp van materialen die de 'bezemwagens' meenemen: groete koelboxen met drankjes. Langs de route staan talloze kraampjes die eten en drinken verkopen dus het is een hele gezellige boel. Je ziet podia waarop het dansje +liedje nog eens wordt voorgedaan in de spotlight, lokale tv die mensen interviewt en hordes Japanse toeristen (we hebben minder dan 10 Europeanen geteld)terwijl we inschatten dat er vanavond tienduizenden toeschouwers en deelnemers rondlopen.
Het Bob Bon verhaal duurt van 18 tot 22 uur. We heben dat onderbroken met een maaltijd in een Yakitori-restaurant. (nu was er wel plek). De jongens bestelden uiteraard een selectie uit de vele vleesstokjes, Sylvia wat speciale groentetjes en ik een vleesje dat op een gezouten ijsblok werd geserveerd. Heel spannend en wederom een plaatje om te zien. Voor Japanners geldt zeker dat het oog ook wat wilt.
Aan hei einde van de avond in de hal van het hotel een potje zitten klaverjassen. Ditmaal won het duo Thom/Sylvia

Morgen verlaten we Matsumoto met de huurauto. We komen dan in een gebied + hotel waar geen internetverbinding is. Spijtig voor de lezers maar het verslag van die dagen komt uiteraard zodra er weer een verbinding is. Hebben jullie gelijk veel te lezen!